Jaar verslag 2020
Onze bestuurssamenstelling is een Voorzitter, Secretaresse en. Penningmeester.
Adressen zijn bij de stichting bekend.
Bestuursleden hebben gezamenlijke bevoegdheid.
Als Publicatie van de namen van bestuurders voor hen en of familieleden van hun veiligheidsrisico vormt, kan ontheffing worden verleent door de belastingsdienst.
Daarvoor heeft belastingdienst een ontheffing aan de stichting verleend.
Afgelopen jaar heeft het bestuur elk kwartaal vergadering gehouden op haar kantoor in Den Haag,
De vergaderingen worden geleid door de voorzitter van stichting.
Na afloop van boekjaar 2019 is de balans vastgesteld en zijn besluiten genomen naar aanleiding van de uitgaven en inkomsten.
Onze bestuursleden zijn in verschillende periodes door oproep door de secretaris bijeen gekomen om te beslissen over te voeren acties naar aanleiding van gebeurtenissen in Iran.
De bestuursleden zijn allen vrijwilliger en krijgen geen beloning voor hun werkzaamheden, Zij hebben wel recht op vergoeding van de door de uitoefening van hun functie gemaakte kosten.
De Stichting heeft als doel: Het bevorderen van (inter) nationale hulp en samenwerking voor het realiseren van de Conventie van Mensenrechten van de Verenigde Naties” in Iran.
Het verrichten van alle verdere handelingen, die met het vorenstaande in de ruimste zin verband houdt en of daartoe bevorderlijk kan zijn.
De Stichting tracht haar doel onder meer te verwezenlijken door hulpverlening aan de slachtoffers van diverse maatschappelijke misstanden in de samenleving van Iran. Alsmede de bekendmaking van deze schendingen van de mensenrechten door middel van het voorbereiden en organiseren van demonstraties, bijeenkomsten, conferenties, seminars en symposia. En ook met behulp van het publiceren, drukken en verspreiden van boeken, tijdschriften, bulletins en brochures. Tenslotte streven wij na samenwerking met andere (inter) nationale organisaties, die eenzelfde doel beogen
Verslag van de uitgeoefende activiteiten.
Verslag van onze activiteiten in 2020
Door de wereldwijde coronavirus pandemie was vorig jaar een van de moeilijkste jaren voor alle mensen over de hele wereld. Vanzelfsprekend waren wij ook geen uitzondering op deze regel. De eerste vraag die wij moesten beantwoorden was: “Hoe kunnen wij onze mensenrechtenactiviteiten continueren in deze situatie?”.
Gelukkig waren we niet alleen in deze moeilijke strijd. We hadden de steun van onze leden en vrijwilligers, maar ook de warme steun van onze vele supporters. Mensen die, ondanks hun persoonlijke zorgen rondom de pandemie, hun menselijke plicht hebben nageleefd en mensenrechten hoog in het vaandel hebben gehouden. We weten niet hoe we in woorden kunnen omschrijven wat onze supporters voor ons betekenen. Zij die in deze moeilijke tijden degenen die hun hele leven hebben opgeofferd voor de vrijheid van anderen, niet uit het oog en het hart zijn verloren. Dankzij hun steun konden wij ons aanpassen aan de nieuwe omstandigheden en actief onze taken en verantwoordelijkheden uitvoeren.
Om onze activiteiten voort te kunnen zetten tijdens de pandemie, waren we genoodzaakt om veranderingen aan te brengen in de manier van communiceren. Het was noodzakelijk regelmatig met elkaar in contact te blijven om alle activiteiten goed te kunnen coördineren om op deze manier onze verantwoordelijkheden voor de onderdrukte bevolking van Iran te kunnen blijven nemen. Wij zijn trots te melden dat we, ondanks de maatregelen tegen corona, veel hebben kunnen doen. Onze leden en vrijwilligers hebben hier een cruciale rol in gespeeld. Zij hebben zich in deze gehele periode meer ingezet en ook meer taken en verantwoordelijkheden op zich genomen. Wij zijn erin geslaagd om de moeilijke situatie te overwinnen door vast te houden aan onze waarden en normen: investeren in anderen, luisteren naar tegengeluiden en naar de behoeftes van degenen die betrokken zijn, optimaliseren van de effectiviteit en efficiëntie van het werk en werken in team verband.
Wij zullen u in dit rapport een zo volledig mogelijk beeld geven van onze activiteiten in het afgelopen jaar. In 2020 hebben wij, met inachtneming van de corona maatregelen, meer dan 80 protestbijeenkomsten georganiseerd, onder andere voor de ambassade van de Iraanse regime, het Nederlandse parlement, op de Dam en voor het Nederlandse Ministerie van Volksgezondheid. Tevens hebben wij meer dan 18 onlinebijeenkomsten georganiseerd via Zoom. Aan deze bijeenkomsten namen diverse mensen uit de Iraanse gemeenschap deel, waaronder artsen, gezondheidsfunctionarissen, parlementsleden en mensenrechtenactivisten. Met deze onlinebijeenkomsten hebben we:
- De leugens van het Iraanse regime rondom de opkomst van het Coronavirus in Iran onthuld en uiteengezet.
- Misinformatie over de pandemie en het coronavirus uitgelegd en rechtgezet.
- Uiteengezet hoe het regime, in tegenstelling tot andere landen, niet de minimale beschermingsmiddelen ter beschikking heeft gesteld om haar burgers te beschermen tegen het corona virus.
- Uiteengezet hoe het regime met opzet informatie heeft achterhouden over het gevaar van het coronavirus en over hoe men zich hiertegen kan beschermen.
- Uiteengezet hoe het regime op een onmenselijke manier de gevangenen probeert te infecteren met het Coronavirus zodat er onder hen veel coronadoden zullen vallen.
- Getracht de aandacht en steun van internationale organisaties te krijgen voor de situatie van de gevangenen in verschillende gevangenissen.
Ook hebben we meer dan 6000 brochures en bulletins gedrukt en verspreid onder het algemene publiek en supporters.
Vanaf begin januari 2020 tot eind maart 2020 hebben we meer dan 800 uur “actie” demonstraties gehouden in diverse steden zoals Amsterdam, Diemen, Amstelveen, Katwijk, Delft en Den Haag. Deze “acties” vonden plaats in de vorm van teams van twee en vier personen en in direct contact met onze Nederlandse vrienden. Hierbij hebben we de uitgebreide mensenrechtenschendingen in Iran aan de kaak gesteld en gevraagd om ons in ons protest hiertegen te steunen.
Wij hebben in het afgelopen jaar meer dan 3000 handtekeningen verzameld en deze naar internationale organisaties gestuurd om zo van meerdere kanten meer druk op het regime uit te oefenen.
Wij hebben in het afgelopen jaar regelmatig Zoom-bijeenkomsten voor onze vrienden en supporters georganiseerd om hen op de hoogte te houden van het laatste nieuws uit Iran en van actuele inzichten in de mensenrechtensituatie. In voorgaande jaren waren dit persoonlijke bijeenkomsten, maar in verband met de maatregelen tegen het coronavirus hebben we deze bijeenkomsten via Zoom laten plaatsvinden.
Het is duidelijk wat het effect is geweest van de corona pandemie in Iran. Het regime dat de rijkdom van het land heeft besteed aan massavernietigingswapens, heeft tijdens deze pandemie weer bewezen niet te geven om haar eigen volk. In de tweeënveertig jaar sinds de Mullah’s de macht hebben overgenomen, is er niet of nauwelijks geïnvesteerd in de gezondheidszorg. Hierdoor zijn alle faciliteiten in het land ernstig verouderd en krijgen patiënten niet de zorg die ze zouden moeten hebben.
Het COVID-19 virus is een van de gevaarlijkste virussen die we in de recente geschiedenis van de mensheid hebben meegemaakt. Het is de plicht van de regeringen van alle landen om haar mensen te beschermen en hen de middelen te verstrekken zichzelf te beschermen.
Helaas is in een dictatuur het belang van de mensen geen prioriteit. De regering van Iran heeft na het uitbreken van het virus de bevolking niet gewaarschuwd en niet op de hoogte gebracht van de daadwerkelijke stand van zaken. Alle vluchten naar de belangrijkste bron van Corona, namelijk China, gingen door. Men hoefde niet in quarantaine en dit heeft geresulteerd in vele doden in de samenleving. Ondanks gemanipuleerde statistieken en geheimhouding van de echte mortaliteit en besmettingscijfers, staat het regime in de top van de lijst van getroffen landen en met stip op nummer 1 in het Midden-Oosten in termen van verspreiding van het virus en slachtoffers.
Een passagiersvliegtuig van Air Mahan, dat eigendom is van de Revolutionaire Garde, is inmiddels geïdentificeerd als de eerste importeur van het Coronavirus vanuit China naar Iran. In tegenstelling tot andere vliegtuigmaatschappijen in de wereld, vervoert Air Mahan wapens en munitie tesamen met gewone passagiers naar Syrië, Jemen en Libanon. Dit is een ernstige overtreding van de internationale luchtvaartvoorschriften, omdat ze gewone burgers als dekmantel en als menselijk schild gebruiken voor de levering van troepen en wapens. Amir Asadollahi, een van de piloten van dit bedrijf, heeft op 20 juni bevestigd dat hij in juni 2014 een passagiersvliegtuig met “ongeveer 200 passagiers en zeven ton verboden vracht” naar Damascus heeft gevlogen.
In Iran begon de verspreiding van het coronavirus in de religieuze stad Qom. De mullahs brengen duizenden mensen in de Iraanse religieuze steden bijeen. Deze mensen worden daar door de mullahs opgeleid tot geestelijke. Dit is een van de manieren waarop het gedachtegoed van het fundamentalistische regime wordt verspreid. Qom is zo’n opleidingsstad en volgens de officiële cijfers komen 700 van de studenten hier uit China. Hun ongecontroleerde reis naar China voor het Chinese Nieuwjaar en hun terugreis zonder enige test of quarantaine, was de oorzaak van de uitbraak van het Coronavirus in Qom.
Ondanks alle waarschuwingen en het opschorten van vluchten van veel landen naar China, zette Mahan Air zijn vluchten naar China voort, zonder rekening te houden met veiligheidsadviezen. Dit is precies de reden dat de religieuze stad Qom met haar opleidingscentrum als eerste stad met Covid 19 besmettingen werd aangemerkt. Het achterhouden van deze informatie door de opperste leider Ali Khamenei en president Rouhani en het feit dat ze de komst en de verspreiding van het virus niet openbaar maakten had twee redenen. De eerste reden was de Bahman 22 mars ter herdenking van de overwinning van de revolutie in 1979. Het hiermee gepaard gaande bloedbad van meer dan 1.500 doden in november van dat jaar noopte Khamenei mensen te ronselen om de straat op te gaan en de legitimiteit van hem en zijn regering te propageren.
De tweede reden was de verkiezing voor de elfde zittingsperiode in maart 2020, waarvoor Khamenei zelf had opgeroepen tot een grote opkomst. Dus terwijl het virus Iran was binnengedrongen, gingen mensen, zich onbewust van het gevaar, de straat op, stonden zij in diverse rijen, waren metro’s en bussen vol passagiers, en leek alles zijn normale gang te gaan. De regeringsmars vond plaats op 22 Bahman. Na deze mars verscheen op sociale media een brief van de minister van Binnenlandse Zaken gericht aan de minister van Volksgezondheid.
In deze brief verzocht de minister van Binnenlandse Zaken de minister van Volksgezondheid om tot het einde van de verkiezingen en de bekendmaking van de verkiezingsuitslagen geen officiële informatie te verschaffen over de uitbraak van het virus en het aantal zieken en doden. De onwetendheid van de mensen over de snelle verspreiding van het virus en het uitblijven van gezondheidsmaatregelen die door de regering voorgeschreven hadden moeten worden, veroorzaakten de snelle en dodelijke verspreiding van het virus in de Iraanse steden en hiermee een van de grootste menselijke rampen.
Mensen vielen op straat neer en stierven ter plekke. Terwijl Khamenei en Rouhani op de nationale televisie verschenen en verklaarden dat corona een kleine dreiging was die binnen de kortste keren geëlimineerd zou worden, werden er geen passen
de maatregelen genomen om de mensen in quarantaine te plaatsen en hen financiële steun te bieden. In die periode verschenen er video’s op sociale netwerken uit de religieuze stad Qom met veel lijken op een rij, gehuld in zwart plastic om begraven te worden.
Ook dit was een van de tactieken waarmee het regime misbruik heeft gemaakt van de pandemie: men probeerde op deze manier het Iraanse volk bang te maken, zodat men niet de straat op zou gaan en er een opstand zou kunnen ontstaan.
In de week dat het Iraanse volk zich meer bewust werd van de tragedie die zich voltrok, zei president Hassan Rouhani: “Vanaf aanstaande zaterdag zal alles weer normaal worden en moet iedereen weer aan het werk gaan, onder anderen alle ambtenaren.”
Terwijl wij de uitbraak van Corona onder politieke gevangenen en het gebrek aan de nodige faciliteiten om de besmetting met Corona te voorkomen, aan het licht brachten, probeerden we ook de aandacht van internationale organisaties te vestigen op de zorgwekkende situatie in de gevangenissen. Er verschenen de eerste rapporten die wezen op de dood van een gevangene met Corona symptomen in de Urmia Gevangenis en van twee gevangenen in de Qarchak Gevangenis in Varamin. Het aantal slachtoffers in gevangenissen is natuurlijk veel hoger en de identiteit van velen van hen is tot op heden niet vastgesteld.
Overvolle gevangenissen en het gebrek aan middelen, aan basisregels en hygiëne voorschriften die nodig zijn om Corona te voorkomen, zoals het gebruik van maskers, desinfecterende middelen en detergentia zoals zeep en zelfs water, leidden tot rellen in verschillende gevangenissen in heel Iran waaronder Tabriz, Aligudarz en Farar. Ten gevolge van deze rellen is het 23 gevangenen gelukt te ontsnappen
uit de Parsiloon gevangenis in Khorramabad en de gevangenis van Hamedan in Shiraz. Amnesty International heeft bevestigd dat tijdens deze rellen een groot aantal gevangenen werd doodgeschoten door agenten. Een van deze rellen vond plaats in de stad Saqqez waarbij meer dan tachtig gevangenen wisten te ontsnappen. Het regime arresteerde velen van hen opnieuw en executeerde onmiddellijk politiek gevangene Mustafa Salimi.
Een andere executie in de Saqqez-gevangenis was die van een kind-crimineel, Shayan Saeedpour, die op zeventienjarige leeftijd een misdaad had gepleegd.
Door het incompetente handelen van het regime met betrekking tot de corona pandemie, maar ook door het prioriteit geven aan terroristische acties boven de belangen van het eigen volk, zijn tot op 13 februari 2021 meer dan 215.000 mensen om het leven gekomen in minstens 480 steden in Iran. Onder deze omstandigheden heeft de leider van de regering, Khamenei, zich tegen het gebruik van internationaal goedgekeurde vaccins in Iran verzet. In een tweet zei hij dat de grootmachten van de wereld andere landen via vaccins willen infecteren.
De catastrofe die met de komst van Corona in Iran begon, duurt helaas nog steeds voort. In de afgelopen periode heeft het inhumane regime, in plaats van de pijn van de mensen te verzachten en genezing te bewerkstelligen, misbruik gemaakt van de omstandigheden. Het regime probeerde de mensen wanhopig te maken en zo het voortbestaan van zijn heerschappij te waarborgen. Daarom was onze verantwoordelijkheid zwaarder dan voorheen. Enerzijds hebben we besloten om de mensen in Iran te informeren over het gevaar van het virus door de echte statistieken van infecties en slachtoffers van het virus te publiceren. Anderzijds zijn wij doorgegaan met mensenrechten schendingen aan de kaak te stellen en hebben wij geprobeerd de gevangenen, vooral vrouwelijke mensenrechtenactivisten, een stem te geven.
Naast persoonlijke ontmoetingen waren fondsenwervingscampagnes op straat praktisch onmogelijk. We hebben lesprogramma’s opgezet voor mensen die wilden leren om met Zoom of sociale media, zoals Twitter, om te gaan om op deze manier toch contact te kunnen blijven houden en ons werk te kunnen continueren ondanks de corona crisis. In totaal hebben wij meer dan vijfhonderd uur werk verricht om onze vrijwilligers allemaal te trainen in de basisprincipes van diverse online programma’s. We hebben hierdoor ook meerdere grote seminars kunnen houden en veel projecten via Webinars kunnen organiseren. Wij werden continue gesteund en gestimuleerd door onze Nederlandse supporters, waarvoor onze dank.
Een deel van onze activiteiten hield verband met de programma’s die we hadden voorbereid voor onze sponsors en vrijwilligers. We weten dat het coronatijdperk veel beperkingen kent, waaronder thuisblijven. Langere tijd thuiszitten kan de energie van mensen uitputten en hun humeur negatief beïnvloeden. We hebben ons best gedaan om onze supporters en vrijwilligers zoveel mogelijk te helpen met verschillende onlineprogramma’s, om hen eraan te herinneren dat ze in deze moeilijke tijd niet alleen staan. Vanaf de tweede week van november hielden we wekelijkse online videosessies voor onze Nederlandse supporters, waarbij deelnemers informatie konden krijgen over de situatie in Iran en onze projecten en deel konden nemen aan speciale programma’s met Iraanse muziek en cultuur.
Tijdens de kerst- en nieuwjaarsvakantie hebben we kleine cadeautjes naar onze vrienden gestuurd. We hebben geprobeerd zoveel mogelijk Iraanse culturele en artistieke programma’s aan te bieden, zoals viering van de Yalda nacht en kerstavond vieringen.
Om de kosten te drukken hebben wij zoveel mogelijk gebruik gemaakt van email communicatie met onze sponsoren. Gedurende deze tijd hebben we onze systemen kunnen updaten en uitbreiden om online te kunnen werken. En natuurlijk hebben we met het uitbreken van het coronavirus in Nederland meerdere malen traditioneel Iraans eten en medicijnen voor vele vluchtelingen bereid, die we met inachtneming van de corona regels bij hen hebben afgeleverd.
Voor ons ging deze periode gepaard met veel leermomenten. Vandaag kunnen we zeggen dat we, met de hulp van onze Nederlandse vrienden die het ware symbool van de mensheid zijn, en met de onvermoeibare inzet van onze vrijwilligers, deze zware test hebben kunnen doorstaan, niet hebben opgegeven en schitterende resultaten hebben bereikt. In de volgende sectie zullen we u meenemen naar een aantal geïmplementeerde campagnes. In sommige gevallen zullen we deze gedetailleerder en inhoudelijker behandelen. Hierboven beschreven we enkele van de stappen die we het afgelopen jaar hebben kunnen zetten. We bedanken onze Nederlandse sponsoren en onze vrijwilligers van harte. Zonder hen zou dit niet mogelijk zijn geweest.
We hebben herhaaldelijk gewaarschuwd dat het aantal besmettingen en slachtoffers in Iran vele malen hoger is dan de statistieken vermelden die door het regime worden vrijgegeven. Dr. Mohammad Reza Mahboubfar, een van de leden van het Corona-hoofdkwartier in Iran, zei in een interview met staatsblad Jahan-e-Sanat op 9 augustus: “Op basis van politieke en veiligheidsoverwegingen worden corona statistieken zeker op een gekunstelde manier in de samenleving gepubliceerd.” Hij zei dat het dodental zoals gegeven door het ministerie van Volksgezondheid “een op de twintig” is. Dit betekent eigenlijk dat het aantal Corona patiënten en slachtoffers in Iran twintig keer hoger ligt dan de gepresenteerde statistieken door de mullahs.
Deze ambtenaar zei ook: “Precies een maand vóór de officiële aankondiging, begin december, was de eerste Corona patiënt al opgenomen. Maar op dat moment hield de regering om politieke en veiligheidsredenen dit bericht geheim. Na de Bahman 22-ceremonie, wat een landelijke viering is voor de start van het huidige regime, en na de parlementsverkiezingen besloot de regering uiteindelijk de verspreiding van corona in het land naar buiten te brengen.”
Een dag na dit interview werd het publicatierecht van Jahan-e-Sanat, die dit interview had gepubliceerd, door de regering ingetrokken.
We hebben ons best gedaan om regeringen en internationale organisaties op de hoogte te houden van de realiteit in Iran. Voor de mullahs in Iran is het produceren en de opslag van wapens, in het bijzonder raketten, en het leveren van deze materialen via diverse kanalen aan terroristische groeperingen, vele malen belangrijker dan de zorg voor de slachtoffers van de Corona-ramp.
We hebben met maar liefst 80 protestbijeenkomsten voor het Nederlandse parlement, voor de ambassade van het regime in Den Haag, op de Dam in Amsterdam en voor het tribunaal in Den Haag, geprobeerd de internationale gemeenschap te waarschuwen voor de intentie van het regime om de politieke dissidenten in gevangenissen met Corona te besmetten en op deze manier te vermoorden. Wij hebben met name aandacht gevraagd voor jonge gevangenen die tijdens de opstand van november 1998 zijn gearresteerd. We hebben de regeringen gevraagd om druk uit te oefenen op de Iraanse regering zodat zij de gevangengenomen mensenrechtenactivisten en demonstranten vrijlaten. Voor meer inzicht in wat er gaande is met Corona in Iran, hebben we via Zoom in totaal 18 online sessies gehouden met verschillende artsen en specialisten als sprekers.
Op deze manier probeerden we de stem van onze landgenoten te zijn. Tegen het einde van 2020 was het dodental vanwege Corona gestegen tot meer dan 215.000. Dit getal zal nog sterk kunnen oplopen als gevolg van de nalatigheid van de regeringsleiders en vanwege het verbod, door Khamenei uitgevaardigd, op het inkopen van goedgekeurde vaccins. Dit is in feite een soort massamoord die door het regime wordt gepleegd.
In november 2019 vond een van de grootste volksopstanden in de geschiedenis van Iran plaats. In vijfenzeventig steden in heel Iran begonnen mensen grootschalige protesten tegen de stijging van de benzineprijzen. De demonstraties gingen al snel gepaard met leuzen als “dood aan de dictator”. Er brak een ongelijke strijd uit tussen veelal jonge demonstranten en op vele manieren bewapende regeringsagenten die op bevel van Khamenei gericht op de demonstranten schoten.
Het was een opstand tegen de dictatuur. De dappere mensen van Iran hebben de heersende mullahs laten zien dat zij niet toestaan dat in een rijk land als Iran met een rijk cultureel en muziekaal erfgoed, mensen onder de armoedegrens moeten leven. Hun opstand is een nog voortdurende opstand voor verandering en voor gelijkheid, vrijheid en rechtvaardigheid.
Uit angst voor de verspreiding van nieuws over misdaden tegen de menselijkheid en om verdere verspreiding van protesten te voorkomen, werd internet afgesloten en werden telefoonnetwerken uitgeschakeld om zo onderlinge communicatie te verstoren en om het volk van de rest van de wereld af te sluiten.
Terwijl in grote steden zoals Teheran, Shiraz en Isfahan veel gebieden en straten in handen van de mensen waren gevallen, gaf Khamenei toestemming tot een brute slachting van 1500 Iraniërs, waaronder kinderen, vrouwen en jongeren. De huurlingen van het regime in de IRGC en Basij en hun agenten in burgerkleding mochten van de opperste leider de demonstranten gericht onder vuur nemen.
De grootste ramp vond in de stad Mahshahr in het zuiden van Iran plaats. In deze stad moesten jonge mensen een toevluchtsoord zoeken in met riet beplante weilanden om op deze manier te ontsnappen aan geweervuur van de agenten en hun levens te redden. Maar zij werden alsnog het doelwit van zwaar bewapende IEGC-agenten. Niemand kwam levend uit deze weilanden. Radio France International citeerde op zondag 31 december, verwijzend naar de brute onderdrukking van en slachting onder de mensen van Mahshahr, het door Reuters uitgegeven bericht: “In slechts één aanval hebben de agenten van de Revolutionaire Garde tussen de 40 en 100 jonge demonstranten in Mahshahr afgeslacht.” De moordmachine van de regering van de mullahs toonde ook geen genade met kinderen: er kwamen hier veel kinderen om die niet ouder waren dan twaalf tot veertien jaar.
Volgens verschillende rapporten die vanuit Iran zijn verzameld, is vastgesteld dat tijdens de novemberopstanden meer dan 1.500 mensen, uit verschillende lagen van de bevolking met een leeftijd tussen de twaalf tot tachtig, zijn overleden. Een bron vertelde Reuters dat Ayatollah Khamenei tijdens de bijeenkomst op zondag 17 november had verklaard: “De Islamitische Republiek is in gevaar. Beëindig de protesten op elke mogelijke manier. Dit is mijn bevel.”
We zijn erin geslaagd om met behulp van onze contacten in Iran de namen en foto’s van veel van de martelaren van de novemberopstand te identificeren en te publiceren. Veel gezinnen zijn bedreigd om niets te zeggen over hun dierbaren die zijn neergeschoten. In veel gevallen heeft de regering als voorwaarde voor het teruggeven van de lichamen van de martelaren kogel-geld geëist. Dit is het ware gezicht van deze barbaarse en onmenselijke regering in de 21e eeuw.
De Corona-pandemie heeft het regime van de mullahs er niet van weerhouden de Iraanse jeugd te blijven executeren of hier tenminste tijdelijk mee te stoppen. Volgens het jaarverslag van internationale mensenrechtenorganisaties zijn in 2020 tweehonderdzesendertig mensen geëxecuteerd. Acht van hen waren vrouwen en twee waren minderjarige delinquenten die op het moment van het misdrijf jonger waren dan achttien jaar. Aan de vooravond van 10 oktober, Werelddag tegen de doodstraf, publiceerde de Internationale Federatie van Mensenrechtenverenigingen een rapport van 60 pagina’s over mensenrechtenschendingen in Iran. Volgens dit rapport heeft Iran in de afgelopen tien jaar het hoogste aantal executies van kinderen en adolescenten uitgevoerd.
Na de opstand van november 2019 heeft de regering het executieproces geïntensiveerd om angst en paniek onder de mensen te zaaien. Mustafa Salehi was een van de slachtoffers van de executies van het regime. Hij werd gearresteerd tijdens de opstand in januari 2016 en had op het moment van zijn executie twee jonge dochters en een zoon.
Een ander slachtoffer was de beroemde Iraanse worstelaar Navid Afkari. Hij werd samen met zijn twee andere broers gearresteerd tijdens de opstanden en alle drie zijn gemarteld en onder druk gezet. Hij werd op 13 september 2019, ondanks herhaaldelijke verzoeken van verschillende mensenrechtenorganisaties om hem niet te executeren, geëxecuteerd. Navid werd door de rechtelijke macht van het barbaarse regime van de mullah’s veroordeeld tot twee doodvonnissen, zes maanden gevangenisstraf en vierenzeventig zweepslagen. Volgens de vrijgegeven audio opname van het laatste contact met zijn broer, wist Navid op de avond van de executie niets van de executie. Hij bezat verschillende nationale worsteltitels en was op het moment van zijn executie pas zevenentwintig jaar oud. Zijn andere twee broers, Vahid en Habib Afkari, zitten nog steeds in de gevangenis en worden op brute wijze gemarteld.
Bij alle executies hebben we ons best gedaan in nauw contact met meerdere mensenrechten organisaties het regime onder druk te zetten om deze en verdere executies te voorkomen. Tevens hebben we met diverse activiteiten geprobeerd de misdaden van de regering te openbaren. De executies van het regime gaan nog steeds door en maken onschuldige mensen tot slachtoffers. Hieronder vallen ook vele onschuldige mensenrechtenactivisten die naar vrijheid streven en voor een democratische regering in Iran staan. Het Coronavirus en het regime richten een bloedbad aan onder het Iraanse volk met vele verloren levens.
Volgens mensenrechtenorganisaties heeft de rechterlijke macht van het regime in de loop van het afgelopen jaar in totaal 29.841 maanden gevangenisstraf uitgesproken. Van dit aantal maanden is 1721 maanden gevangenisstraf toegekend aan nationaal-etnische minderheden en 4351 maanden aan religieuze minderheden. Hiernaast hebben de andersdenkenden wegens het uiten van hun mening maar liefst 22.271 maanden gevangenisstraf gehad. Arbeiders en leden van gilden kregen 554 maanden gevangenisstraf, mensen uit het culturele veld 257 maanden, minderjarigen 264 maanden en vrouwen activisten 180 maanden. Universitaire studenten zijn veroordeeld tot 60 maanden gevangenisstraf.
Deze statistieken geven alleen de gevallen weer waarbij de vonnissen zijn gepubliceerd, de feitelijke aantallen zullen veel hoger liggen. De Wereldcommissie voor Vrijheid van Religie noemde in haar 2020 rapport, gepubliceerd op 28 april 2021, dat Iran één van de landen is waarin de vrijheid van religie grondig wordt geschonden. Het rapport benadrukt dat christenen en derwisjen, een religieuze minderheid, in Iran ernstig worden gediscrimineerd.
De golf van onderdrukking van religieuze minderheden, met name de vervolging van christelijke bekeerlingen, gaat door en velen zijn gevangengezet vanwege hun religieuze overtuiging. In het afgelopen jaar zijn 98 leden van religieuze minderheden door de rechterlijke macht veroordeeld tot in totaal 4.351maanden gevangenisstraf.
HRANA News Agency meldde op zondag 1 juli 2020 dat zeven christelijke bekeerlingen, genaamd Habib Heydari, Sam Khosravi, Maryam Fallahi, Sasan Khosravi, Marjan Fallahi, Pouria Pima en Fatemeh Talebi, zijn beboet, gedeporteerd, tot sociale isolatie en/of tot gevangenisstraf veroordeeld zijn door de Revolutionaire Rechtbank van Bushehr.
In andere Iraanse steden, waaronder in de noordelijke stad Rasht hebben soortgelijke arrestaties plaatsgevonden.
Tijdens de 75e zitting van de Algemene Vergadering van de VN op woensdag 14 oktober 2020 uitte VN-secretaris-generaal Antonio Guterres in een rapport scherpe kritiek op het Iraanse regime wegens “ernstige schendingen van de mensenrechten”.
“De Iraanse autoriteiten beschuldigen personen zoals mensenrechtenactivisten, advocaten en journalisten die kritiek uiten op de regering of zich verzetten tegen het regeringsbeleid van “bedreiging van de nationale veiligheid”, en ze worden voor lange tijd opgesloten.”, aldus Guterres. De situatie van mensenrechtenactivisten is zodanig dat ze na hun arrestatie worden ondervraagd en gemarteld en de regering levert vervolgens geen enkel bewijs voor haar aantijgingen. Hun grootste misdaad is volgens het regime het uitvoeren van vreedzame activiteiten voor vrouwen- en kinderrechten en voor religieuze- en etnische minderheden in Iran.
Balans per 31 december 2020:
| Activa | 31-dec-20 | 31-dec-19 |
|---|---|---|
| Materiële vaste Activa | 1.939,00 | 5.739,00 |
| Vorderingen | 7.650,00 | 2.601,14 |
| Liquide middelen | 7.465,00 | 7.871,47 |
| Totaal | 17.054,00 | 16.211,61 |
| Passiva | 31-dec-20 | 31-dec-19 |
|---|---|---|
| Eigen vermogen | 12.948,38 | 11.516,38 |
| Kortlopende schulden | 4.105,62 | 3.945,23 |
| Totaal | 17.054,00 | 15.461,61 |
| Resultaatrekening over: Ontvangsten | 2020 | 2019 |
|---|---|---|
| Ontvangen Giften Donaties en interesse | 144.066,26 | 216.655,86 |
| Overige baten | 0.00 | 0.00 |
| Totaal | 144.066,26 | 216.655,86 |
| Directe uitgaven | ||
|---|---|---|
| Seminaars Internationaal | 3.774,16 | 56.105,05 |
| Nationale bijeenkomsten | 46.088,28 | 39.419,07 |
| Demonstraties nationaal | 19.968,86 | 49.740,46 |
| Mediavoorlichtinge satelliet mailing | 36.500,00 | 32.768,16 |
| projecten en activiteiten | 106.331,30 | 178.032,74 |
| Kosten eigen werving | 15.899,65 | 14.085,39 |
| Totaal projecten en avtiviteiten | 118.695,56 | 192.118,13 |
| indirecte uitgaven | ||
|---|---|---|
| Huisvestingskosten | 15.899,65 | 17.194,71 |
| Afchrijvingen | 3.050,00 | 2000,00 |
| Beheerkosten | 2.160,62 | 1.870,95 |
| Vervoerkosten vrijwilligers | 0.00 | 0.00 |
| Fianaciele baten en lasten | 2.828,43 | 2.357,98 |
| Totaal uitgaves | 23.938,70 | 23.423,64 |
| Bijzondere baten en lasten | 0.00 | 0.00 |
| Resultaat Stichtingsjaar | 1.432,00 | 1.114,09 |